خدایا ادم هایت در این زمانه چه بی پروایند از مرگ ....

مگرچه دیده اند که اینگونه اند ؟

مگر تو زمین را نیافریدی که انسانهایت در ان ارام گیرند ؟

پس چه شده است که این زمین و انسانهایش بلای جانشان شده ....

و برای فرار از ان گاهی خودشان زودتر از عزرائیل دست به کار میشوند ....

خدایا چه شده است که همه دلگیرند ؟

و میگریند در سکوت شب ...

و به آغوش می گیرند اوج بی کسی هایشان را ....

بق می کنند ... چمباته می زنند تا مگر در امان بمانند از ورطه مشکلاتشان ....

این چه دنیایی ست ای خدا که به جای انسان برگه های کاغذ همدمشان میشود ....

عجب روزگاریست ای خدا ...

عجب روزگاریست ....

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: